Interview met Jos Kamperman
Op een mooie maandagmiddag fiets ik naar de Volgerlanden waar Jos Kamperman sinds 2008 woont. Ze woonde daar met haar man Hugo die helaas 5 jaar geleden overleden is.
In 1951 is ze geboren in het Friese Dokkum en al in 1954 vertrok ze met haar ouders naar Zuid-Afrika waar ze haar jeugd doorbracht. Na haar schooltijd volgde ze daar een universitaire opleiding tot verpleegkundige, werken en leren tegelijk in een ziekenhuis.
Toen ze in 1976 in Nederland was, leerde ze Hugo kennen en in 1976 trouwden ze in Zuid-Afrika, maar vertrokken daarna om in Rotterdam te gaan wonen. In de loop der jaren kregen ze 3 dochters en inmiddels heeft ze 5 kleinkinderen die gelukkig allemaal in de buurt, ja zelfs ook in de Volgerlanden, wonen.
Na haar huwelijk pakte Jos het werk weer op en ging in de Rotterdamse Ark werken, een verpleeghuis met ex-polio patiëntjes. Hier was veel verzorging nodig en ze deed dat met liefde en toewijding.
In 1992 verwisselde ze Rotterdam voor Dordrecht, waar ze, na de opleiding ‘diabetisch verpleegkundige’ , in het Albert Schweitzerziekenhuis ging werken.
Als ik naar haar hobby’s vraag, vertelt ze dat ze het leuk vond om kleertjes voor haar dochters te naaien toen die klein waren en dat ze nu met haar kleinkinderen nog steeds graag achter de naaimachine kruipt. Natuurlijk kennen we haar van de prachtige liturgische bloemstukken in de Ark en ook aan de bloemschikcursussen doet ze graag mee.
En last but not least: wie kent niet de heerlijke koekjes die ze regelmatig voor de Ark bakt? Want ook bakken is één van haar hobby’s.
Zo rond 2015 sloten Jos en Hugo zich bij de Ark aan. Omdat ze in het begin nog ouderling in haar oude gemeente in Rotterdam-Charlois was, waren ze daar ook nog regelmatig, maar toen haar termijn eindigde, werd de Ark hun kerk. De rust en de goede sfeer die er heerste en nog heerst in de kerk en ook in de kerkenraad is een weldaad voor de mens! Toen haar dan ook in 2022 gevraagd werd diaken te worden, stemde ze volmondig in en daarin vindt ze veel voldoening.
“Het kerkgebouw is aan de buitenkant misschien wel gewoon”, zeiden vrienden eens tegen haar, “maar als je binnen bent hangt er een goede sfeer en vooral rust!”
Daar is Jos het volkomen mee eens en daar sluiten we mee af.
Nadat ik haar bedankt heb voor het fijne gesprek, fiets ik langs de Ark weer huiswaarts.
Gerelateerd:
- In gesprek met Cees Nugteren
- In gesprek met Teun en Hannie van Kooten
- In gesprek met Sander en Daphne Kap
- Interview met Wilma en Hans Visser
- Interview met Jaap en Caroline Scheurwater
- Interview met Pieter de Munck
- Interview met Karin Schook en Ben Veldman
- In gesprek met Kees en Trudie van Rosmalen
- In gesprek met Karin Snijders
- Bekijk meer interviews
