In gesprek met Mees Hakkenberg
Mees Hakkenberg, 66 jaar oud, geboren te Utrecht, opgegroeid in Zeist, voor het werk gaan wonen in Rotterdam, later verhuisd naar Hendrik Ido Ambacht, zich aangesloten bij De Ark en tenslotte verhuisd naar zijn huidige woning in Ridderkerk: dat is heel in het kort zoals Mees zich voorstelt na de hartelijke ontvangst door Mees en Marijke en twee vriendelijke ‘Golden Doodle’ -honden aan de Oostmolendijk.
Mees is al 39 jaar lid bij De Ark en kan daar heel veel over vertellen. Toen hij zich aansloot bij destijds wijk Centrum werden de diensten gehouden in cultureel centrum ‘De Schoof’; op zaterdagavond werden daar de stoelen klaargezet voor de dienst op zondagochtend. Ook in die tijd werden er overigens al interviews afgenomen; deze verschenen toen -nog voor het digitale tijdperk- in het papieren kerkblad. Daarna volgden de Open Hof, de Dorpskerk en tenslotte ons huidige gebouw De Ark. In de periode 1998-2002 heeft Mees als kerkrentmeester, toen nog ouderling-kerkvoogd van de kerkenraad wijk Centrum bijgedragen in de planvorming rondom de bouw van De Ark; vanwege het beperkte budget een moeizame maar uitdagende klus. Momenteel is hij als ouderling voor de 3e keer lid van de kerkenraad.
Mees heeft een lange carrière in het onderwijs achter de rug. Als dienstweigeraar moest hij een aantal jaren aan de slag als schoolmeester in Rotterdam Crooswijk. Daarna werd hij docent Wiskunde op het voortgezet speciaal onderwijs, directeur VMBO in R’dam Spangen, werkte hij voor het Ministerie van Onderwijs en werd rector/bestuurder van scholengemeenschappen in Zetten en in Schoonhoven. In 2015 is hij gestopt met fulltime werken maar ook daarna bleef hij als ZZP-er actief als adviseur en als interim schoolbestuurder in Terneuzen en R’dam Vreewijk. Voor de inspectie van het Onderwijs is hij al meerdere jaren lid van de jury Excellente Scholen.
Wie denkt dat er naast deze drukke werkzaamheden geen tijd meer overblijft voor hobby’s of sport heeft het mis. Naast hardlopen en fietsen speelt Mees volleybal, tennis en sinds enige tijd ook golf. In 2016 is hij naar Santiago de Compostella gefietst en in 2018 naar Rome; inspireerde tochten waarin je vooral jezelf leert kennen. Ook begeleidt hij mensen met een verstandelijk beperking tijdens skireizen en bindt de skilatten dan zelf ook graag onder.
“Als je iets van deze mensen kunt leren dan is het hoe ze in het ‘nu’ leven, zonder verleden of toekomst. Terwijl wij vaak bezig zijn met alles wat nog moet, leven deze mensen helemaal in het heden, in het moment.” Het nummer ‘Thankful’ van het popkoor Re-flax uit Hendrik Ido Ambacht waarin Mees iedere donderdagavond zingt, sluit hier mooi op aan; “Er is veel om dankbaar voor te zijn, laten we dat niet vergeten!”.
Mees voelt zich thuis in De Ark; “Er is ruimte voor eigen invulling, vormgeving en beleving, wat niet alleen geaccepteerd maar ook gewaardeerd wordt. Er is geen keurslijf, niets ‘moet’. Zodra daar sprake van is leeft meteen de dienstweigeraar in mij weer op!” grapt Mees. “Wat ook erg belangrijk is dat de boodschap op zondagochtend geen ‘hapklare brok’ is maar dat je aangezet wordt om er over na te denken en er de rest van de week mee aan de slag te gaan.” Op de vraag of hij binnen De Ark nog iets verandert wil zien is Mees duidelijk: “Op het moment niet en als dat het geval is zou ik dat als kerkenraadslid meteen aankaarten!”.
Omdat Mees en Marijke onderaan de dijk wonen moet ik m’n fiets tegen de steile helling opduwen. In de Crezéepolder hoor ik de Kieviten baltsen; het voorjaar zit in de lucht! Dankbaar fiets ik in het donker naar huis…
Gerelateerd:
- In gesprek met Teun en Hannie van Kooten
- In gesprek met Sander en Daphne Kap
- Interview met Wilma en Hans Visser
- Interview met Jaap en Caroline Scheurwater
- Interview met Pieter de Munck
- Interview met Karin Schook en Ben Veldman
- In gesprek met Kees en Trudie van Rosmalen
- In gesprek met Karin Snijders
- In gesprek met Gabriëlle Mons
- Bekijk meer interviews
