In gesprek met Teun en Hannie van Kooten
Als de avonden alweer beginnen te lengen, bel ik aan bij Teun en Hannie van Kooten, beide al jaren vrijwilliger in de Ark. Teun zit, nadat hij in de Ark eerst de beamer heeft bediend, nu achter de knoppen van de kerk tv en Hannie heeft de kinderkerk geleid, geholpen in de schoonmaakploeg, liep jarenlang met het busje van het verjaardagsfonds en is gastvrouw bij gelegenheden in de Ark.
Teun is de zoon van een Ridderkerkse tuinder en omdat zijn vader vaak zei: ”Je moet doen waar je gelukkig van wordt”, is hij een andere kant op gegaan: hij werkt bij de ABNAMRO en heeft daar verschillende functies gehad. Nu ziet hij uit naar zijn pre-pensioen dat volgend jaar ingaat op 1 april en dat is geen grap, zegt hij. Als kind wilde hij eigenlijk buschauffeur worden, maar toen hij zag dat chauffeurs ook op zondag moesten werken, was die wens snel over. Hij rijdt nu wel de vrijwilligers bus van de Blije Borgh op vrijdag en daar schenkt hij ook koffie op vrijdagavond.
Wandelen en fietsen zijn voor Teun heerlijk ontspannende sporten. Daarnaast leest hij graag en ziet uit naar zijn pre-pensioen: dan kan hij zich helemaal gaan storten op een model spoorbaan.
Hannie is geboren in Schipluiden als dochter van een tuinder en woonde in haar jeugd in de uitgestrekte polder. Na de kleuteropleiding in Vlaardingen, vond ze een baan als juf in Monster. Er zaten ook tuinders in het schoolbestuur en dat gaf haar als tuindersdochter wel een streepje voor, knipoogt ze, evenals de belofte om belijdenis te doen. Ja zo was dat in die tijd. Later is ze gaan werken op Kindcentrum de Meander en is inmiddels met prepensioen.
Als hobby knutselt ze graag, ze heeft bv voor alle kleinkinderen een slinger gemaakt met hun naam erop die elk jaar met hun verjaardag weer opgehangen wordt. Ze zingt in een koor en leest graag.
Ze ontmoetten elkaar tijdens een strandwandeling in Hoek van Holland en er ontstond een boeiend gesprek. Het klikte en Teun wilde de volgende week gelijk weer wandelen…. Ze trouwden in 1985 en kozen Hendrik-Ido-Ambacht als woonplaats, een heerlijk dorp waar het prima toeven is, vinden ze. Teun werkte toen in Rotterdam en Hannie stopte tijdelijk met werken.
Ze kregen 3 kinderen: Lianne, die in Ambacht woont en in de Ark de kinderkerk doet, en de tweeling Christiaan en Suzanne. Christiaan woont in Zwijndrecht en Suzanne heeft in Veenendaal een thuis gevonden, samen met haar man en hun 3 kinderen.
In 1985 sloten Teun en Hannie zich aan bij wijk centrum, waaruit later de Ark is voortgekomen. Ze vonden en vinden het een gemeenschap zonder beklemming en met een ruimdenkend en spontaan karakter. Ze vinden het wel jammer dat er een terugloop van de kerkgang lijkt te ontstaan (misschien door de Corona?) en missen vooral het grote aantal kinderen dat daar altijd zo gezellig op het podium zat.
“Het zou ook heel fijn zijn”, vinden ze, “als er iets vaker een muziekgroep, zangeres, harpist of trompettist in de dienst meedoet, al is het trio dwarsfluit, hobo en piano ook heerlijk! Daar worden we blij van.” Met deze optimistische geluiden bedank ik hun voor het gesprek en loop in het donker naar huis.
Gerelateerd:
- In gesprek met Sander en Daphne Kap
- Interview met Wilma en Hans Visser
- Interview met Jaap en Caroline Scheurwater
- Interview met Pieter de Munck
- Interview met Karin Schook en Ben Veldman
- In gesprek met Kees en Trudie van Rosmalen
- In gesprek met Karin Snijders
- In gesprek met Gabriëlle Mons
- In gesprek met Michel van den Boom
- Bekijk meer interviews
