In gesprek met Teun en Florine de Wit
Op een stormachtige middag (het lijkt wel herfst in januari!) fiets ik naar Teun en Florine de Wit die aan de Paulusweg wonen; rasechte Ambachters (voor de kenners: Teun een dijker en Florine een dorper) in een eeuwenoude straat in ons dorp. Tijdens het gesprek valt het op dat ze veel mensen in het dorp kennen, niet alleen omdat ze hier hun jeugd doorgebracht hebben, maar ook omdat Teun als scheepstimmerman bij een Ambachts bedrijf werkt en Florine jarenlang in een winkel in het dorp gestaan heeft.
In haar jeugd kerkte Florine met haar ouders en broer in De Dorpskerk. Ze vertelt dat haar vader oorspronkelijk uit de gereformeerde kerk kwam en niet zo “streng in de leer” was als haar moeder. Als ze bijvoorbeeld op zondag een ijsje van hem kregen, zei hij wel “Niet tegen je moeder zeggen hoor!”, maar voor ze thuis bovenaan de trap waren, hadden haar broer en zij het al luid naar boven geroepen. Toch gebeurde het een volgende keer weer en ze denkt dat haar moeder er niet echt mee zat.
Als 8-jarige ging ze regelmatig met een vriendinnetje naar de kinderkerk in het jeugdcentrum en daardoor kwam het gezin bij wijk Centrum terecht, waar ze zich welkom voelden.
Teun komt van huis uit uit de Oud-Gereformeerde-Gemeente, de kerk aan de Onderdijk, maar sinds zijn verkering met Florine gaan ze samen naar de hervormde kerk.
In 1980 zijn ze getrouwd en in het huis aan de Paulusweg gaan wonen. Ze kregen hier 2 dochters: Susanne en Janneke. Janneke woont nog thuis en studeert rechten aan de HBO in Rotterdam; Susanne is vorig jaar met Sander in een huis aan de Halfweg in Ambacht gaan wonen.
Als ik naar hobby’s vraag, veert Teun op, want al sinds zijn jeugd heeft hij één grote passie en dat zijn de duiven. Aangestoken door een buurman, kreeg hij op zijn 6e verjaardag al zijn eigen duiven en elke dag is hij na zijn werk in de weer met de duiven, die in de achtertuin hun eigen onderkomen hebben. Hij kweekt ook zijn eigen duiven en heeft al verschillende prijzen gewonnen. Als voorzitter van de duivenvereniging heeft hij veel voor elkaar gekregen, onder andere een prachtige nieuwe locatie aan de Reeweg. Dochter Susanne is aangestoken door haar vader en samen met Sander doet ze veel voor de duivenvereniging. Ook zij kweekt haar eigen duiven en heeft bv nu al 27 jonge duifjes.
Florine leest graag, boeken, bladen en elke dag even de krant. En daar heeft ze heerlijk tijd voor als Teun met de duiven bezig is….
Allebei houden ze van fietsen en samen fietsen ze graag in de natuur. Ook op vakantie gaat de fiets altijd mee!
Hoewel ze de Ark aan de buitenkant een “opvallend” gebouw vinden, zijn ze met de binnenkant heel erg tevreden: Een prachtige, lichte ruimte die geschikt is voor vele doelen.
Ze vinden dat er een open en gemoedelijke sfeer hangt en de afwisseling in de diensten spreekt hen aan. “Bijvoorbeeld afgelopen zondag met de gitaar-en-fluit-groep was prachtig!”, zegt Florine.
Ze sluiten af met de hoop “nog lang in de Ark te mogen kerken”.
Na hen bedankt te hebben voor het openhartige gesprek, fiets ik terug naar huis…. nu met de wind tegen!
Gerelateerd:
- In gesprek met Teun en Hannie van Kooten
- In gesprek met Sander en Daphne Kap
- Interview met Wilma en Hans Visser
- Interview met Jaap en Caroline Scheurwater
- Interview met Pieter de Munck
- Interview met Karin Schook en Ben Veldman
- In gesprek met Kees en Trudie van Rosmalen
- In gesprek met Karin Snijders
- In gesprek met Gabriëlle Mons
- Bekijk meer interviews
