Meer tussen hemel en aarde (31): ziekenzegening
Vandaag lezen we in De Ark (net als in veel andere kerken) een evangelieverhaal over de helende kracht van Jezus. Een vader smeekt hem om zijn zieke kind te komen aanraken, maar onderweg worden ze opgehouden. Een wanhopige vrouw met een chronische kwaal probeert ongemerkt het gewaad van Jezus aan te raken, maar Jezus voelt hoe zijn energie als het ware afgetapt wordt en spreekt de vrouw aan. Intussen glijdt het kind weg in de dood, maar Jezus haalt het terug, ook weer door aanraking.
Helende handen, genezende kracht: het komt voor. In alle religieuze tradities, dus niet alleen onder volgelingen van Jezus. Ook buiten het religieuze vind je mensen met bijzondere helende gaven. Het werkt niet voor iedereen. Het is niet een machine waar je een muntje in gooit en hopla. En er zijn soms ook bedenkelijke bijverschijnselen: bijvoorbeeld dat de genezer er macht aan ontleent, van die macht geniet en er misbruik van maakt. Of dat de genezer (of zijn/haar organisatie) vindt dat wie genezen is, verplicht is om deel van de beweging te worden, en de opvattingen of het geloof van de beweging over te nemen. Dan word je bevrijd van een kwaal maar ook weer gevangen genomen, tenzij je die beweging ook echt als bevrijdend ervaart.
Diverse mensen uit onze gemeenschap hebben in de afgelopen jaren ervaringen opgedaan met gebedsgenezers: ze zijn naar genezingsdiensten geweest voor zichzelf of voor anderen. Soms zijn het goede ervaringen: een tumor die er volgens de foto’s was, is na de handoplegging weg – echt, het gebeurt. Maar lang niet altijd. Het is in mijn ogen verwerpelijk als de organisatie rond een genezer dan stelt dat het uitblijven van genezing ligt aan het tekort aan geloof bij de zieke. Heel de sfeer van succes, scoren en slagen rond zoiets teers als ziekte en heling vind ik een ziek en typisch westers-modern ding. Zo ook de nadruk, bij diverse genezers, op het offer dat je vooraf hoort te brengen in de vorm van een financiële donatie. In de Bijbel zegt Petrus tegen iemand die economisch perspectief ziet in zijn genezende kracht: ‘Loop naar de hel met je geld!’.
Helende gaven bestaan. Elke moeder, als ze zelf rust in haar lijf heeft tenminste, kan met haar hand de buikkramp van haar kind verlichten. Dat is helende kracht in het klein, overdracht van vrede en zegen, door aanraking. Sommige mensen hebben het in veel sterkere mate, en de kunst is om daar zo mee om te gaan dat het niet corrumpeert. Het is in mijn ogen een natuurgave, een Godsgeschenk dat bij de gewone werkelijkheid hoort. Vandaar ook dat het niet aan een bepaald geloof gebonden is, hoewel het voor ons christenen natuurlijk sterk in verband met Jezus staat. Ik denk dat de overdracht van vrede en zegen het zelfgenezend vermogen van de zieke een kickstart kan geven – als de zieke er innerlijk aan toe is om zulke hulp binnen te laten.
In De Ark hebben we onlangs besloten om een vorm van ziekenzegening aan te bieden. Mensen kunnen erom vragen bij predikant of kerkenraad. Dan vindt er bij de zieke aan huis een klein ritueel plaats van handoplegging en gebed. Belangrijk is dat er geen ruchtbaarheid aan wordt gegeven, want ik zie het al voor me, al die nieuwsgierige omstanders die na een paar uur al gaan bellen: én, hielp het? Voel je verschil? In ons protocol staat zelfs dat degene die de handoplegging doet, de eerste twee weken niet uit zichzelf navraag mag doen. Elke onfrisse dynamiek moet buiten de deur gehouden worden. Jezus zei ook altijd: bazuin het niet rond! Het is jouw leven, en voor je het weet ben je publiek bezit. Dat geldt voor de genezer én de genezene. En als je dat juist prettig vindt, is dat misschien waar je als eerste van genezen moet worden om een vrij mens te zijn.
1 juli 2018, Piet van Veldhuizen
-Het plaatje bij deze column is een oude afbeelding van het betreffende Bijbelverhaal in de catacombe van Marcellinus en Petrus in Rome.
-De Evangelielezing van deze zondag staat in Marcus 5, de verzen 22-43.
-De uitspraak van Petrus over geld vind je in Handelingen 8, 20.
-Het protocol voor ziekenzegening hebben we in De Ark niet zelf verzonnen. Er zijn meer kerken met deze materie bezig en we hebben waardevolle suggesties van elders in ons protocol verwerkt.
Gerelateerd:
- Kerk op maat
- Een verruimd en vernieuwd Godsbeeld
- Een heilig rollenspel
- Tomas Dubbelman
- Waar het hart vol van is
- Heb je vijanden lief (maar hoe doe je dat?)
- Kom zelf maar kijken
- Water en wijn
- Liefde, het nu, de neus en de eeuwigheid
- Bekijk meer columns
