Meer tussen hemel en aarde (43) – onze Frenkie en onze lieve Heer
Het was groot nieuws in de afgelopen dagen: de 21-jarige Ajax-speler Frenkie de Jong is voor vijfenzeventig miljoen euro verkocht aan FC Barcelona. Hij is een ster, een held, een belofte. Daar moesten de media uithalen wat erin zit, en zo stonden de reporters opeens ook aan het voetbalveld in Arkel. Want daar komt de sportheld vandaan. Ze waren op zoek naar glunderende clubleden van ASV Arkel die trots waren op ‘onze Frenkie’. Ze wilden horen hoe zijn succes afstraalde op de mensen met wie hij was opgegroeid. Een reporter suggereerde zelfs dat zij daar in Arkel eigenlijk wel recht hadden op een aandeeltje in het succes: een uitje naar Barcelona of een klein hapje uit dat miljoenenbedrag.
Het doet me erg denken aan het verhaal over Jezus dat we vandaag in de kerk lezen. Hij begint naam te maken als prediker en genezer. Op een dag is hij terug in Nazaret, het stadje waar hij opgroeide. Het is sjabbat, de heilige dag, en in de synagoge mag hij de heilige teksten lezen en daar iets bij zeggen. Door hem die eretaak toe te vertrouwen, erkennen de mensen van zijn moederstad hem als leraar. En hij doet het goed: de toehoorders zijn opgetogen. “Dat is toch de zoon van Jozef?”, fluisteren ze tegen elkaar – onze eigen Jezus!
Je gaat bijna meeglunderen als je het leest, maar dan doet Jezus iets waardoor de stemming helemaal omslaat. Ik heb er altijd weer moeite mee als ik het verhaal lees. Hij weet met een paar zinnen die opgetogen menigte tegen zich in het harnas te jagen. Hij weigert het om voor zijn stadgenoten ‘onze eigen Jezus’ te zijn. Hij zegt zoiets als: nu willen jullie zeker dat ik al mijn kunstjes voor jullie doe? Want in je moederstad word je niet geëerd maar geclaimd! Daar willen ze kunnen zeggen: ik heb nog met hem gevoetbald..
Jezus wil zich niet laten claimen, hij wil vrij zijn. Daar moeten christenen van nu zich ook rekenschap van geven: hij is niet van ons. Als hij voor de wereld een rake boodschap heeft, moeten we niet glunderen (“goed hè, onze Jezus!”) maar ons aangesproken voelen. Hij is van iedereen of van helemaal niemand. Hij scoort geen punten voor ons. Hij is niet de kampioen of de mascotte van de kerk. Hij is zichzelf en hij vraagt van ons dat we ook onszelf zijn: mensen in wie het licht van God schijnt, of we onszelf nou gelovig noemen of niet.
In Arkel was de voorzitter van de voetbalvereniging gelukkig heel nuchter. Frenkie heeft hier van zijn zevende tot zijn negende jaar gevoetbald, zei hij, dus het zou onzinnig zijn om iets van zijn succes te claimen. Zijn boodschap was helder: als alle hijgerige heisa voorbij is, gaan we gewoon weer zelf voetballen. Dat is de enige manier waarop er vroeg of laat weer zo’n ster kan gaan stralen.
We vieren vandaag in De Ark de maaltijd van de Heer, het rituele vriendenmaal van Jezus. Ieder neemt een stukje brood en een slokje wijn. Jezus heeft ooit tegen zijn eerste volgelingen gezegd dat hij zich op die manier uitdeelt, als kracht en liefde. Wie aan dat ritueel deelneemt, stelt zich ervoor open om zelf een belichaming van de Heer te zijn. Niet meeliften op zijn succes, maar belichamen waar hij voor staat. Dan ligt de bal dus bij jou.
27 januari 2019, Piet van Veldhuizen
Op 23 januari 2019 werd de transfer bekend gemaakt waarmee Ajax-speler Frenkie de Jong verkocht werd aan FC Barcelona.
Het verhaal over Jezus in Nazaret vind je in het evangelie: Lucas 4, 14-30
De onderste afbeelding komt van een campagne van Stichting Woord&Daad, een christelijke organisatie voor armoedebestrijding wereldwijd.
Gerelateerd:
- Kerk op maat
- Een verruimd en vernieuwd Godsbeeld
- Een heilig rollenspel
- Tomas Dubbelman
- Waar het hart vol van is
- Heb je vijanden lief (maar hoe doe je dat?)
- Kom zelf maar kijken
- Water en wijn
- Liefde, het nu, de neus en de eeuwigheid
- Bekijk meer columns
